Kolejna rocznica Powstania Warszawskiego
Parę dni temu mogliśmy obchodzić aż siedemdziesiątą siódmą rocznicę Warszawskiego Powstania. Jak wiemy z historii Polski, była to wówczas największa zbrojna akcja podziemia w Europie okupowanej przez Niemców. Z rozkazu Dowódcy Armii Krajowej gen. Komorowskiego, miała swój początek pierwszego sierpnia 1944 roku. Podczas następnych 63 dni powstańcy toczyli walkę, której to celem była niezależna Polska, wolna od niemieckich działań wojennych a także przewagi sowieckiej. Według obliczeń, mniej więcej 16 tysięcy ludzi zostało zabitych w czasie walki o stolicę, z kolei rannych było dwadzieścia pięć tysięcy osób, a wśród nich ponad sześć tysięcy ciężko rannych. Dodatkowo, około 30 procent osób, które w okresie Powstania Warszawskiego poniosły śmierć, to ofiary egzekucji prowadzonych przez niemieckie formacje policyjne oraz wojskowe. Bez wątpienia największe spotęgowanie rzezi na ludziach miało miejsce w czasie pierwszych 2 tygodni sierpnia 1944 - podczas gdy wszedł w życie rozkaz Hitlera o ludobójstwa w Warszawie.
Jednakże, pomimo dużego poświęcenia i zdumiewającego bohaterstwa żołnierzy AK, i zwykłych cywili - Powstanie nie powiodło się. Pomimo tego, bezspornie powinno się pielęgnować odwagę a także pamięć ludzi angażujących się w walkach i po prostu oddać im szacunek, gdyż przecież walczyli w imię wolności i godności człowieka. Dlatego też warto nie tylko w ten jedyny dzień w ciągu całego roku, ale także nieco częściej zatrzymać się na chwilę w tej codzienności i pomyśleć o tym, jak dużo wyrzeczeń i poświęceń musieli przyjmować ludzie w tamtych czasach i w jak honorowy sposób udowadniali swoją odwagę, heroizm, determinację oraz chęć jednoczenia się. Aktualnie łatwo jest niesłusznie oceniać tamtych ludzi, jednak nie zapominajmy o tym, że żyli oni w zupełnie innych realiach niż my. Warto oprócz tego zapoznać się dobrze z historią Powstania Warszawskiego, po to by poznać więcej informacji, które są równie istotne i potrafią odmienić nasze myślenie zasadniczo diametralnie. Pokażmy swoją empatię i respekt.
Brak komentarzy